SQL (Structured Query Language), ilişkisel veritabanlarını yönetmek ve onlarla etkileşim kurmak için kullanılan bir dilidir. SQL, verileri ekleme, güncelleme, silme ve sorgulama işlemleri için güçlü bir yapı sunar. Modern veri tabanları, verilerin depolanması ve yönetimi için SQL’i temel alır. Veritabanı sistemleri tarafından anlaşılabilen bu dil, özellikle büyük ve karmaşık veri yapılarında etkili bir yönetim sağlar.

Temel SQL Komutları:

CREATE TABLE Müşteriler ( MüşteriID INT PRIMARY KEY,

İsim NVARCHAR(100),

Şehir NVARCHAR(50)

);

Bu kod, bir müşteri tablosu oluşturur ve bu tabloya özgü alanları (MüşteriID, İsim, Şehir) tanımlar.

Anahtar SQL Bileşenleri:

1. CREATE TABLE: Yeni bir tablo oluşturur.
2. INSERT INTO: Veri eklemek için kullanılır.
3. SELECT: Veritabanındaki verileri sorgulamak için kullanılır.
4. UPDATE: Mevcut verileri günceller.
5. DELETE: Verileri siler.

Örnek SQL Sorguları:

1. Veri Ekleme:
   
   INSERT INTO Müşteriler (MüşteriID, İsim, Şehir)
   VALUES (1, 'Ahmet Yılmaz', 'İstanbul');
   
   Bu sorgu, Müşteriler tablosuna bir kayıt ekler.
   
2. Veri Sorgulama:
   
   SELECT * FROM Müşteriler WHERE Şehir = 'İstanbul';
   
   İstanbul'daki tüm müşterileri listeler.
3. Veri Güncelleme:
   
   UPDATE Müşteriler
   SET Şehir = 'Ankara'
   WHERE MüşteriID = 1;
   
   Ahmet Yılmaz'ın şehrini Ankara olarak günceller.
4. Veri Silme:
   
   DELETE FROM Müşteriler WHERE MüşteriID = 1;
   
   MüşteriID’si 1 olan kaydı siler.

İlişkisel Veritabanı Kavramları:

• Primary Key: Her kaydı benzersiz olarak tanımlayan bir anahtar.
• Foreign Key: Başka bir tabloda bulunan veriyi referans alan bir anahtar.
• Join: İki veya daha fazla tabloyu ilişkilerine göre birleştirir ve sonuç döndürür.

SQL, büyük veri tabanlarıyla çalışırken en temel ve önemli dildir. Veritabanı yönetim sistemleri (DBMS) arasında MySQL, PostgreSQL, Oracle ve SQL Server gibi popüler araçlar bulunmaktadır. SQL, veritabanlarını etkin bir şekilde yönetmek ve veriler üzerinde tam kontrol sağlamak için vazgeçilmezdir.